Over ons
Vertrek uit ‘s-Hertogenbosch en waarom
Na veel ervaring in de horeca te hebben opgedaan en 8 jaar bedrijfsleven ben ik in 1998 een eigen cafeetje begonnen in de Snellestraat. Dat werd al snel een groot succes, maar helaas lopen er dan anderen mee weg en daar begint het geborrel al want mijn verdiende centen gingen vooral naar de huisbaas en de brouwer. In 2000 begin ik er nog een restaurant bij 30 meter verder gelegen en ook dat ging lekker lopen. Echter de wetgeving in de stad werd met bijv. precariorechten en een nieuw geluidsbeleid al erg bemoeilijkt voor de horecaondernemers. Onze burgervader mat echter met 2 maten, zodat de kleinere jongens, waar ik mezelf onder schaar, er steeds meer onder gingen lijden. Dat gaf het geborrel een extra stimulans om iets anders te gaan doen in mijn leven.
Een grote privérede gaf de doorslag. Doordat ik geen kinderen wilde gingen mijn vriendin en ik uit elkaar en het werd zwaarder en zwaarder. Ging na al het werk nog meer feestjes af en dat was niet de manier.
Een ander leven dus. in 2002 was het een mooie zomer en omdat ik geen terras had, heb ik de zaken een paar dagen dicht gedaan en ben met mijn moeder naar vrinden in Normandië gegaan om even uit te waaien. Het voelde goed, heel goed en zag hoe het ook zou kunnen.
bij terugkomst ben ik na gaan denken en heb in september mijn café te koop gezet. Ben met mijn chefkok gaan babbelen en hij zou het rest wel over willen nemen.
Café werd in januari 2003 ondertekend door de nieuwe eigenaren en ze zouden per 1-4-2003 alles overnemen, exact na 5 jaar en ik kon nog een mooie carnaval draaien. Ben er ook uitgekomen met mijn chef kok en ben direct naar Normandië vertrokken om naar geschikte panden te gaan kijken. Dit samen met een compagnon, die mee wilde gaan. Kende hem al mijn hele leven en alles zou wel goed komen.
Na verschillende panden te hebben bekeken is ons oog gevallen op een boerderij/watermolen in het gehucht Le Mesnil – Amey, vlak bij St Lo in het hartje van het schiereiland van Normandië. Diezelfde dag nog hebben wij onze handtekeningen gezet en besproken met de eigenaar om de sleuteloverdracht in September te gaan doen. We hadden dus ruim 4 maanden . Mijn compagnon heeft toen zijn baan opgezegd en ik verkocht mijn huis, dus er was geen vuiltje aan de lucht.
Koppen bijeengestoken en samen nog maar een droom verwezenlijkt: een reis naar Nieuw Zeeland en Australië. Daar voelde ik onheil aankomen. Mijn compagnon brak zijn arm de 1e dag in Nieuw Zeeland en ik moest alles alleen doen: rijden, koken etc en mijn compagnon ging enorm drinken en gokken.
Op een gegeven moment werd hij ziek en belde hij naar zijn Nederlandse buurman om te vragen of hij zijn auto wilde verkopen en zijn huis wat in prijs moest verlagen voor de verkoop. Zelf was ik met pen en papier bezig om alles al in te plannen voor onze B%B in Frankrijk. Bij terugkomst in Nederland ben ik snel een ”tot ziens feest ” gaan organiseren in mijn oude café voor vrienden, familie en vaste klanten. Die dag, 10 september 2003 belde mijn compagnon op dat hij niet kwam, waarop ik antwoordde: ”dan kom je zeker ook niet mee naar Frankrijk”? Nee , dat heb je goed gezien, dus zo werd mijn feestje een grote domper en had ik 2 keuzes. Of 10% verliezen van de aanbetaling, die ik alleen had gedaan of 2: Toch afreizen en in mijn uppie van start gaan. Ik ben de volgende dag naar het Bossche asiel gereden bij de Oosterplas en heb toen een echte vrind meegenomen en we zijn samen begonnen in Normandië.
Uiteraard met een veel minder budget dan voorzien en niet onbelangrijk:
Waarom Normandië?
Normandië is een schitterende regio met veel mogelijkheden, op gebied van toerisme, natuur, veel water, recreatie en er was veel te koop voor redelijke prijzen. Verder was het makkelijk aan te rijden naar Brabant waar mijn moeder nog in Berlicum woonde. Normandië heeft 4 seizoenen en het word niet te heet zodat je normaal je werk kan doen.
Wat had ik voor ogen?
Van begin af aan wilde ik een back to basic B&B beginnen met uitbreidmogelijkheid van een kleine camping. Aangezien ik van koken houd en van het Bourgondische leven, wilde ik daar graag mijn gasten blij mee maken en tot op de dag van vandaag is alles uiteindelijk helemaal gelukt. We scoren nu op alle sites hoger dan een 8 en voor de camping op Zoover zelfs een 9.6 en vallen daar ook al 5 jaar in de prijzen.
Met vriendelijke groet,
Coen Gosselink